آموزشهاي کودکان را از چه سني شروع کنيم؟
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۴۴۳۵۱
خبرگزاري آريا -
اين نکته بسيار مهم را همه ما ميدانيم که کودک زير 7 سال را نبايد به طور مستقيم آموزش داد و براي آموزش او بايد از روشهاي تخصصي و عيني کمک بگيريم. همچنين همه ما ميدانيم که آموزش تنها به آموزشهاي رسمي محدود نميشود.
اولين آموزشها در خانواده و در محيط آرام خانه شکل ميگيرد. مانند آموزش خوب زندگي کردن، خوب حرف زدن و در کل آموزش چگونه درست انديشيدن را بايد از همان روزهاي نخست کودکي در نهاد کودک جاي دهيم تا با رشد روحي و رواني و فيزيکي او اين امر مهم نيز به تکامل برسد و بعد ساير آموزشهاي جانبي را شروع کنيم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آموزش زبان دوم
کودک از بدو تولد حس شنوايي فوقالعادهاي دارد که به او اجازه ميدهد اصوات مختلف را از هم تشخيص دهد. اگر از همان بدو تولد با کودک با دو زبان صحبت کنيم او توانايي درک هر دو زبان پيدا ميکند. اين کودک دير زبان باز خواهد کرد زيرا با دايره وسيعي از لغات مواجه ميشود که بايد آنها را پردازش کند و در نتيجه دير زبان باز ميکند وگاهي لغات دو زبان را با هم مخلوط ميکند، ولي بعد از مدتي و در صورت مداومت کار برايش عادي ميشود. اين حالت کاملا طبيعي است و در 4- 3 سالگي از بين ميرود. اين نکته را به ياد داشته باشيد که هرگز براي آموختن يا حرف زدن يک زبان نبايد به کودک فشار آورد. هميشه با کوچکترين پيشرفتش او را تشويق کنيد و در صورت ناکامياش در هيچ صورتي نگراني خود را به او نشان ندهيد زيرا ممکن است در حرف زدنش دچار مشکل شود. البته بهتر است آموزش زبان دوم را پس از تکميل زبان اول و کامل شدن دايره لغات کودک آغاز کنيم، زيرا کودک معمولا در 3 تا5/3سالگي به اين مهارت دست مييابد. ميتوان همزمان با شروع مهدکودک آموزش زبان دوم را آن هم به طور غيرمستقيم آغاز كرد و آموزش مستقيم را با شروع مدرسه ادامه داد.
آموزش نقاشي
از 2سالگي ميتوان آموزش رنگها را به کودکان آغاز کرد زيرا کودک از لحاظ رواني و جسمي رشد ميکند، ماهيچههايش قوي ميشود و از نظر بينايي چشمش توانايي دنبال کردن و هدايت دست به هر سمتي را که ميخواهد، دارد. کودکان معمولا سعي ميکنند خطوطي را از چپ به راست رسم کنند. از آنجا که نقاشي آغازي براي نوشتن است، لازم است کودک را به کشيدن نقاشي تشويق کرد. بهترين سن براي شروع آموزش نقاشي با هدف ايجاد خلاقيت در کودک و نه نقاشي کردن در پايان 4سالگي است. منظور از آموزش نقاشي تنها فراهم کردن فضايي براي رشد خلاقيت بچهها از جمله نقاشي است. حتي والدين خود ميتوانند عهدهدار اين امر باشند. ميتوانيد از موسيقي، تئاتر، بازي، قصه، شعر و... استفاده کنيد و فضايي را به وجود آوريد تا کودکتان خود را با زبان تصوير آشنا کند. نقاشي يک زبان بينالمللي است؛ زباني براي گفتن ناگفتهها. بهتر است کودک تا 3 سالگي از گواش، آبرنگ و مداد شمعي براي نقاشي استفاده کند و از 4.5 سالگي به بعد از مدادرنگي استفاده کند. ميتوانيد پايين ديوار اتاقش را سرتاسر مقوا بچسبانيد و او را توجيه کنيد که فقط در آنجا مجاز است نقاشي کند.
آموزش مهارتها و ارزشهاي اجتماعي
مهارتهاي زندگي دائما تذکر دادن به کودک نيست؛ اينکه به او بگوييم مودب باش، جلوي بزرگتر بايست، درست بخور، درست بشين، اينطوري حرف نزن، اينطوري حرف بزن، سلام کن، خداحافظي نکردي. اينها نه تنها مهارتها را بالا نميبرد بلکه اعتماد به نفس آنها را نيز پايين ميآورد. او برداشتي را که ما از هر کدام از بايدها و نبايدها داريم را ندارد. پس بايد به صورت تجربي بياموزد که ادب يعني چه؟ تربيت يعني چه؟ هرچقدر ما برايش توضيح دهيم او به درک درست نميرسد و بايد تجربه کند. اگرکودک ما سلام نکرد يا خداحافظي را فراموش کرد نشانه آن نيست که او بيادب است و بيادب ميماند. او هنوز درک درستي از اين واژهها ندارد يا شايد زمان استفاده مناسب از آن را نميداد. در هر صورت او را به اجبار وادار به کاري که ميل به انجام آن ندارد، نکنيد. براي آموزش او روش ترغيب وتشويق بسيار مناسب است. هيچ وقت براي انجام ندادن رفتارهاي اجتماعي احساس شرم و گناه به او ندهيد و از جملاتي مانند بد و زشت است و گناه و... استفاده نکنيد. براي انجام کاري اصرار و خواهش نکنيد چون نتيجهاي نخواهد داشت يا اگر هم داشته باشد موقتي است و زود از بين ميرود.
آموزش موسيقي
بر اساس پژوهشهاي بسيار، درک موسيقي از دوران جنيني آغاز ميشود. اما دريافت علائم صوتي و واکنشهاي ناشي از آن زماني است که کودک قادر به تحليل و تفکيک صداها و آواهاست. بسياري از کارشناسان آموزش و نيز روانشناسان در پي تحقيقات پژوهشگران بهترين سن آموزش موسيقي به کودکان را 2 تا 8 سالگي ميدانند؛ البته باز هم به روش غيرمستقيم.
آموزش ورزشي
يکي از رشتههاي ورزشي مناسب براي سنين زير پيش دبستان ژيمناستيک است تا مهارتها و هماهنگيهاي حرکتي کودک تقويت شود. در بسياري از مهدها و باشگاهها اين کلاسها داير است و والدين ميتوانند از 4 سالگي فرزندشان را در اين کلاسها ثبتنام کنند. البته از اين سنين ميتوان کودک را با شنا نيز آشنا کرد.
منبع:bartarinha.ir
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۴۴۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟
کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آن ها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد می کنند، بد غذا نیستند و به همسایه ها مؤدبانه سلام می کنند.
اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت می کنند؟
نخستین سال زندگی کودکبه گزارش روزیاتو، در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینه ی بیشتری متحمل شوند. بر اساس قوانین فرانسه، مادران می توانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند.
با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده می شود. کودکان فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا می شوند، امری که به آن ها کمک می کند بعدها در زندگی سریع تر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.
کودکان فرانسوی در تخت خود می خوابندوالدین فرانسوی به کودک خود یاد می دهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمه های شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظه ای صبر می کنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آن ها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت می کند.
آزادی عمل جایگاه مهمی داردوالدین فرانسوی تا جایی که کودک توان مدیریت امور خود را داشته باشد به او آزادی عمل می دهند. در فرانسه به ندرت می توانید پدر و مادری را در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود ببینید. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمی کنند و اجازه می دهند که آن ها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند.
پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنت های معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل می شوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه می شود تا کودک بتواند فرق این دو را متوجه شود.
پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نوه داری نمی کنندپدربزرگ ها و مادربزرگ ها در تربیت نوه ها نقش حمایتی دارند. دورهمی های خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار می شود. پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه می توان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوه های خود.
چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود نداردغذا یکی از بخش های اساسی زندگی فرانسوی ها است و وقت ناهار در این کشور می تواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسوی ها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند.
والدین و کودکان از یک غذای یکسان می خورند چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمی کنند، اما به آن ها اصرار می کنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.
خوش رفتاری اهمیت زیادی داردخوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب می دانند. آن ها به مهمان ها و همسایه سلام می کنند، در صف بی قراری نمی کنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان می دهند. آن ها از سن کم این ۴ جمله ی مؤدبانه را یاد می گیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش می کنم و خداحافظ.
تکنیک آموزش در خانهوالدین فرانسوی معتقدند که کودکی دوران فوق العاده ای است که کودک در آن یاد می گیرد که خیالبافی کند، دنیا را کشف کند و مؤدب و مسئولیت پذیر باشد. به همین دلیل پدر و مادرهای فرانسوی عجله ای برای آموزش خواندن و شمارش به کودک خود ندارند.
تعطیلات آخر هفته روز خانواده استبه عقیده ی فرانسوی ها تعطیلات آخر هفته بهترین زمان برای رفتن به پیک نیک در پارک، درست کردن کباب یا دوچرخه سواری به همراه خانواده است. آن ها اهمیت زیادی برای فعالیت های خانوادگی تعطیلات آخر هفته قائل هستند و از قبل برای آن برنامه ریزی می کنند.
کودکان فرانسوی پول توجیبی می گیرندکودکان فرانسوی معمولاً هنگام رفتن به فروشگاه به همراه والدین خود بی قراری نمی کنند و وقتی پدر و مادر با درخواست آن ها برا خرید چیزی مخالفت می کنند، جیغ و داد به راه نمی اندازند. آن ها از ۷ سالگی پول توجیبی می گیرند و اجازه دارند که آن را هر طور که مایل اند خرج کنند. مبلغ این پول توجیبی ماهانه معمولاً بر اساس سن کودک تعیین می شود.
کانال عصر ایران در تلگرام