به نقل از «شبستان»

استعداد هنری کودک بداهه کشف نمی شود

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۹۳۰۱۱

یک معلم هنر کودک با بیان این که آموزش عینی هنر به کودکان در پرورش خلاقیت آن ها کارسازتر است،گفت: کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد.

خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگی؛ لیلا ضامنی: شاید بتوان گفت نقاشی برای کودکان نقش زبان را ایفا می کند و می تواند وسیله ای برای  انتقال پیام به محیط پیرامون و والدین خود باشد  اغلب کودکان با نقاشی دنیای درونی خویش را آشکار می کنند و از طریق تصاویری که می کشند می توان به دنیای درونی آنها راه یافت؛ برای همین کشف استعداد کودک در به تصویر کشیدن خود و دنیای اطرافش نمی تواند تنها به صورت بداهه باشد باید کودک آموزش ببینید و این آموزش به کشف خلاقیت در وی کمک خواهد کرد اینکه چه آموزشی ببیند و این آموزش در کجا و توسط چه کسانی به وی داده شود امر مهمی است، سیستم آموزش ما کمتر برای پرورش استعداد های هنری کودکان برنامه ریزی کرده است؛ در برنامه های درسی آموزشی تنها یک  ساعت در هفته  به زنگ هنر اختصاص داده شده است و این ساعت را هم مربیانی پر می کنند که در هنر تخصصصی ندارند و شاید معلم درس دیگری باشند که در ساعت بیکاری به کلاس هنر می آید آیا در این وضعیت کودک می تواند آموزش لازم را ببیند و مهارت هایی را یاد بگیرد؟ خیر فارغ از نظام رسمی اموزشی کلاس های هنری وضعیت متفاوتی دارند بسته به دسترسی مالی خانواده ها و سطح اقتصادی آنها کودکان خود را در کنار آموزش های رسمی که در مدارس می بینند به کلاس های هنری می فرستند که همین کلاس ها درسرنوشت هنری آنها و کشف استعدادهایشان تاثیر دارند البته نباید این را از نظر دور داشت که در مدارس غیر انتفاعی به هنر بیش از آنچه در مدارس دولتی است توجه می شود؛آموزش هنر به کودکان و کشف خلاقیت آنها را با «سمیه آوایی خوش »  معلم آموزش هنر به کودکان به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:

 

با توجه به اینکه در کشورهای غربی ابزار را به کودک می دهند و کودک شروع به طراحی یا.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. می کند در حالیکه در کشورهایی مثل چین ساختار به گونه ای است که معلم دست کودک را می گیرد و آموزش می دهد؛ سیستم آموزش هنر به کودکان در کشور چگونه است؟

در کشور ما نیز همانند چین ابزار را در اختیارکودک قرار می دهند و کودک با کمک وآموزش معلم دست ساخته هایی را می سازد؛ در سیستم آموزشی ما بیشتر معلم  به کودک آموزش می دهد و کودک کمتربا خلاقیت و بدون کمک معلم کارهنری انجام می دهد به همین دلیل اکثر کارهای کودکان شبیه به هم وتقلیدی از معلم است؛ البته کودکان خلاقی هم داریم که علاوه برآموزش معلم خود با تکیه برخلاقیت خود نقاشی می کشند یا کارهای هنرهای دستی می سازند که تعداد این کودکان بسیار نیست  و در درهرکلاس ۲۰نفره ممکن است ۴ کودک اینگونه باشند.

 

آیا نظام آموزشی ما می تواند منجر به خلاقیت هنری در کودکان شود؟

در سالهای گذشته آموزش وپرورش ایران تلاشی در جهت افزایش خلاقیت نمی کرد و دروس به صورت کاملا تئوری فقط به گونه ای بود که دانش آموزان تنها یاد می گرفتند که مطالب راحفظ کنند و طبیعتا درمدت زمان کوتاهی مطالب از حافظه آنها پاک می شد درسیستم آموزشی ایران چه در امروز وچه در گذشته دانش آموزان هیچ نقشی در نوع آموزشهای خود به جز پذیرفتن آنها ندارند، یعنی کودکان آنگونه که معلم ویا کتب درسی از آنها می خواهد تکالیف شان را انجام می دهند که این مسئله خود مانع ایجاد خلاقیت دردانش آموز می شود؛ البته در این زمینه آموزش وپرورش دارد گام هایی دارد برمی دارد که این گام ها بسیار کند است و باید این را اذعان کرد که درمدارس دولتی بسیارکندترعمل می شود.باید به این نکته توجه کرد که اگر مطالب به صورت عملی به دانش اموزان اموخته شود درنتیجه آنها مطالب رابهتر یاد می گیرند ودرهرزمینه خلاقیت وپیشرفتی در آنها ایجاد می شود؛ هم اکنون در دوره ابتدایی تدریس دروس ریاضی فارسی وعلوم و هنر تا حدی با شیوه های بهتری مثلا شیوه های عینی آموزش داده می شود که دراین شکل روند یادگیری نیز سریع ترخواهد بود؛ ولی متاسفانه این شیوه آموزش بیشتر درمدارس غیرانتفاعی وجود دارد ودر مدارس دولتی بسیارکم به چشم میخورد واین درصد کم هم ازسوی معلمان جوان ارائه می شود وگرنه معلمان دارای سابقه بالا وسن بالا هنوز به سبک سیستم آموزشی دهه شصت آموزش می دهند.

 

در آموزش بویژه هنر نقاشی در کودکان پرسپکتیو مسئله مهمی است،آیا باید به کودک پرسپکتیو یاد داد یا نه؟

آموزش پرسپکتیو به کودکانی که هنر نقاشی را به صورت تخصصی انجام می دهند هیچ مانعی ندارد، بلکه بسیارهم خوب است البته کودک را هم نسبت به رتبه ومرحله ای ازنقاشی که در آن است و سنی که دارد باید سنجید اگر از توانایی کودک دورباشد نباید آموزش آن اجبارشود چرا که وقتی کودک ناتوانی خود را درانجام آن ببیند اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و درکارخود پیشرفت نمی کند.

 

آشنایی کودکان با محیط های هنری چقدر می تواند در پرورش هنری آنها تاثیر گذار باشد؟

بردن کودکان به مکان های هنری بویژه نگارخانه ها ونمایشگاه های نقاشی بسیارخوب است وباعث می شود کودکانی که علاقه مند به هنر وبه خصوص هنرنقاشی هستند دراین مکان ها علاقه های خود رابشناسند و ترغیب شوند که این مسیر را ادامه دهند؛ البته هنگام بازدید ازنمایشگاه ها قطعا باید آموزگار به هنری (نقاشی، تصویر سازی، حجم، مجسمه)که به نمایش درآمده است آشنایی داشته باشد وبرای کودکان تشریح کند؛ چرا با تشریح کردن وآشنا نمودن کودک با ابزار وروش ایجاد نقاشی یا تصویری سازی و مجسمه و... است که کودک درمی یابد که او نیز می تواند با داشتن همان ابزار و تلاش برای یادگیری همانند این آثار؛ آثار بهتری راخلق کند؛  کودک تا آگاهی نسبت به چیزی نداشته باشد به سمت آن ترغیب نمی شود باید چیستی وچگونگی برای آنها مخصوصا به صورت عینی آموزش وتوضیح داده شود.

 

آیا بردن کودکان به گالری های هنری می تواند در  نگاه کودکان به زندگی و هنر تاثیر گذار باشد؟

بردن کودکان به گالری های هنری بسیار خوب است و باعث ترغیب و جذب آنان به نقاشی حتی به صورت ساده وابتدایی می شود؛ شاید بتوان گفت که نقاشی بهترین هنر برای تخلیه استرس و ارامش درونی فرد و بویژه کودکان است.

 

آیا منعی برای بردن کودکان به گالری ها وجود دارد، اگر مواردی هست ذکر کنید ؟

هیچ مانعی برای نبردن کودکان به گالری ها وجود ندارد البته بهتر است که والدین به مواردی مثل نمایشگاه بزرگسال هم توجه کنند و کودکان را به نمایشگاه هایی که در آن آثاری به نمایش درآمده که  حاوی خشونت باشد و یا برای سن کودک مناسب نیست نبرند.

پایان پیام/32

منبع: شبستان

کلیدواژه: دهه کرامت خبرگزاری شبستان استان بوشهر مجلس شیراز کانون مساجد اوقات فراغت مسجد کانون های فرهنگی هنری مساجد استعداد هنری بداهه کشف آموزش کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۹۳۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام